Sneeuw in Californië
We rijden naar Californië en hebben pech met het weer. We rijden vooral heen en weer tussen het hotel, eetgelegenheden en de nationale parken.
Veeg naar links en naar rechts om door de foto’s te bladeren.
Helaas was er geen luxueus ontbijt in de ochtend, dus aten we stokbrood met chocopasta van de dag ervoor. We zetten nogmaals thee met het koffiezetapparaat en pakten in, in een recordtijd – we worden er steeds beter in.
Vandaag was weer een rijdag en zouden we eindelijk in Californië aankomen! Na een tijdje begon het landschap ook te veranderen. Het was een heel stuk platter en er was veel landbouw. We reden langs wijngaarden en later ook boomgaarden, met onder andere perzikbomen. In Las Vegas waren al veel palmbomen te zien, maar hier zag je ze ook nog veel, om tankstations heen als een soort oases. Er waren sowieso meer bomen en het was groener: we waren duidelijk de woestijn uit.
De rijdag ging prima en zonder oponthoud. Weer hadden we ons niet helemaal goed aangekleed, want vandaag hadden we een korte broek aan. In Californië was het alleen een stuk frisser en de wind was vooral erg koud! Even koffie halen en eten op de parkeerplaats van een tankstation betekende toch eten in de auto met een dekentje over de benen. We kochten een gallon water, waar we steeds kleine waterflesjes van bijvulden, en reden weer door.
In het begin van de avond kwamen we aan bij ons motel. Het zag er wat sjofel, maar verder prima uit. Er was een zwembad in het midden, maar dat was toch wat koud. Onderweg hadden we uiteraard reclame gezien voor verschillende eetgelegenheden en we besloten om bij een Wendy’s te gaan eten. Heel Amerikaans reden we nog twintig minuten naar een stadje verderop en zetten we onze tanden in een burger. Op de heenweg naar het hotel hadden we al boodschappen gedaan bij net zo’n Mexicaanse supermarkt als in Dallas.
We hadden eindelijk een rustig avondje met tv. Het was een prima rit geweest vandaag, helaas was er wel een zangverbod voor onze kelen geweest. De roadtrip-cd is dus een paar keer gedraaid en we luisterden naar cabaret van Brigitte Kaandorp en Najib Amhali. Helaas was het weer een hoestnacht.
Vast in de sneeuw
Het weer werkte niet mee vandaag. Het regende en het was niet warm. We verzamelden warme kleding voor het park. De ochtend ging rustig aan. We ontbeten in een verder lege ontbijtzaal met wafels en zelf meegebrachte thee en daarna gingen we nog even skypen met het thuisfront. De eettassen werden ingepakt en we reden naar het Yosemite park.
Het regende nog steeds en op de weg naar het park ging het op een zeker moment over in sneeuw. We waren inmiddels een eind het gebergte ingeklommen en er lag ook al veel sneeuw om ons heen. Op een zeker moment sloten we achter een rij auto’s aan die stil stonden voor wat wij dachten dat de ingang was. Er kwam een bord voorbij met ‘chains required’ en die hadden we niet. We zagen voor ons mensen ook kettingen om de wielen doen en het sneeuwde nogal hard.
Chains Required. Die hadden we dus niet.
Vonne stapte op een zeker moment uit om even te kijken wat er verderop was. Het bleek dat de rij in het niets ophield. Een paar mensen waren sneeuwkettingen om aan het doen en een man was samen met iemand van de highway patrol aan het proberen om zijn auto te starten. Vonne vroeg aan de “wegenwachtman” wat er aan de hand was. Vanwege de sneeuw was de weg gesloten. Er waren boven al een paar auto’s gecrasht die geen kettingen hadden; we hadden inderdaad al een sleepwagen met een auto omlaag zien komen, maar het zag er niet ernstig uit. Misschien dat we eind van de middag nog wat konden proberen, als het zou stoppen met sneeuwen. Dat was dus flink balen, maar er zat niets anders op dan om te keren.
Ondertussen flink op internet zoekend naar informatie, reden we het stuk van twee uur terug. We dachten dat we misschien wel het Sequoia park in zouden kunnen. Dat was niet ver van het hotel, dus we reden die richting op. Nynke was ondertussen informatienummers aan het bellen met de weerinformatie. Het kwam er op neer dat in beide parken veel wegen gesloten waren of enkel met sneeuwkettingen bereden mochten worden. Vonne was met gebrek aan navigatie lukraak ergens heen gereden, dus stonden we ergens stil te balen. Dit bleek in het plaatsje van het motel te zijn, dus daar waren we vrij snel terug.
De rest van de middag hebben we tv gekeken en Bonkheads gespeeld op de laptop van Nynke. De tv-uitzending werd nog onderbroken met een mededeling over zware donderbuien. Wij zaten blijkbaar precies tussen twee buien in, want we hebben geen regen meer gezien. In de avond gingen we een stukje rijden op zoek naar een Mexicaans restaurant. Die vonden we na een tijdje en daar hebben we lekker gegeten.
Na het eten gingen we nog even naar de supermarkt om fruit en eten in te slaan. Het brood was helaas op en misschien hadden we geen appels moeten kopen, aangezien die steeds niet opgingen, maar we waren wel weer weer voorzien. Achteraf bleek dat ze hier ook wortels hadden die al gewassen waren: hadden we die voor niks bij de dure organic shop gehaald. ’s Avonds keken we een film: Jersey Boys, en gingen we op tijd naar bed. Morgen zouden we vroeg op om naar het park te gaan en dan in de middag nog via de kust naar San Francisco rijden. Dat was het plan, maar het bleek een beetje de dag te worden van de ongelukkige beslissingen.